Even tot 10 tellen!

Hej hej!
Hier alweer een berichtje uit Australië. Dit zal een van de laatste zijn, want over 5 daagjes gaan we alweer naar Nieuw-zeeland.! De week zijn we begonnen in Coffs Harbour, waar we door het hostel met de auto werden opgehaald. Erg netjes, maar helaas bleef het daar dan ook bij. We wilden de volgende dag gaan paardrijden en een auto huren. Maar het kwam bij de receptie er op neer: hier is een folder en zoekt het uit!. Dus ik gebeld en geregeld, daar gaat al mijn Australische beltegoed…. De volgende dag gingen we dus op pad, om 9 uur zouden we een pick up hebben voor het huren van de auto. Om 9.15 was er nog niemand. Wederom gebeld en toen kreeg ik een sacherijnig wijf aan de telefoon die vertelde dat dat niet was afgesproken en dat we 10 dollar meer moesten betalen. Nou prima! Kom ons zsm halen want wij moeten om 9.45 bij de paardenmanege zijn. Dus wij wachten, en om half 10 kwam ze aankakken. Zegt ze: ‘vind je het goed dat ik nog iemand anders oppik van jullie hostel?’ Mens! Wij hebben haast!! Maar oke, meisje erbij in. Wij naar het verhuurbedrijf in de auto die wij ook zouden gaan huren. Een toyota Camry die met slippende en piepende banden door elke bocht ging en waar de spiegels er bijna aframmelden. Eenmaal aangekomen het papierwerk gefikst, moesten we nog een rondje om de auto lopen om te zien dat die voor de helft al zijn lak is kwijtgeraakt…. En dat de tank vol was. Oke klaar dachten wij, want wij hadden haast! Ons raam kon niet goed naar boven dus is aan een jongen gevraagd om dat te fixen terwijl wij de laatste papieren tekenen binnen. Alles geregeld en we komen buiten. Ligt die hele binnenkant van de deur naast de auto!!! Moest die man die halve deur er nog weer in gaan zetten!!! Wij hadden ondertussen nog 10 minuten om redelijk te laat bij de manege te komen. Zegt het meisje: geen probleem is 10 minuten rijden dat redden jullie wel. Nou mooi niet!! We hebben er een half uur over gedaan!! Die mensen bij de manege waren er niet zo blij mee, maar gelukkig deden ze niet heel moeilijk. Dus konden we beginnen aan onze paardentocht. Ze hadden voor ons een stel oude paarden uit de kast getrokken. Dus die sjokten een beetje met ons het regenwoud door. Sommige waren echt niet vooruit te branden, sjoktempo was het maximale dat er in zat…. Maar ik vond het desondanks wel een leuke tocht. Wel oppassen dat je niet van je paard werd gelanceerd door takken op het pad waar je aan kon blijven haken. Hierna zijn we naar een skywalk over het regenwoud gegaan. Erg mooi uitzicht, heel apart dat je boven op het regenwoud staat. Met onze rammelbak nog weer een stukje gereden en een waterval bekeken. Toen weer het hele eind terug naar de car rental gereden. We dachten het ergste al wel gehad te hebben met die auto, maar nee!! Eenmaal aangekomen was er niemand meer. De vrouw van het bedrijf had beloofd ons terug naar het hostel te rijden, want het was te ver om te lopen. Maarja, er was nu niemand. Dus wij aan een meneer van het bedrijf ernaast geïnformeerd. Die zei dat we de sleutel in een gat in de muur van de garage moesten gooien. En dat wij al de honderdste personen waren die hem met deze vragen lastig vielen. Dus hij pakte de sleutel en heeft hem in dat gat gegooid. En toen stonden we daar: wat nu?? Die vrouw nam de telefoon niet op, de mensen van ons hostel wilden ons niet ophalen. Dus wij stonden daar: shit! Die man dacht dat die groene rammelbak van ons was en dat we een andere auto hadden geleend. Hij kwam er toen achter dat wij dus nu zonder vervoer daar stonden. Gelukkig was hij zo aardig om ons richting het winkelcentrum te brengen zodat we maar een klein stukje hoefden te lopen. Maar wat een drama met die auto!! Frustratie!!!! Slecht bedrijf!
De volgende dag hebben we dus maar niet weer een auto gehuurd. We moesten een paar uur de tijd doden omdat onze bus pas om half 4 ’s middags vertrok. Hierna zijn we vertrokken naar port Macquarie. We kwamen aan in een superleuk oud huisje, echt een gezellige sfeer. Heel erg knus. De volgende ochtend zijn we een wandelroute gaan doen waar we echt honderden vleermuizen hebben zien hangen in de bomen! Supercool! ’s middags zijn we naar het koala hospital geweest. Hier hebben we een tiental koala’s gezien, echt superschattige beestjes. Ook hadden ze een koala operatiekamer achter glas, heel leuk om te zien. Maar helaas vandaag geen operatiepatiënt. Eenmaal terug gingen we eten maken. Toen we het net klaar hadden vroeg de jongen van de receptie of we mee wilden naar de golfbaan waar veel wilde kangoeroes kwamen. Uiteraard wilden we dat! Dus hoppa! onze wraps op een plastic bordje en eten in het busje, al proberend je eten van je bord naar je mond te krijgen zonder dat het ergens op je trui eindigt of de passagier naast je. Je moet wat voor de kangoeroes over hebben. We hebben er echt onwijs veel gezien. Ook veel met jonkies in de buidel. Heel erg leuk. ’s Avonds heb ik nog een biertje gedronken met wat mensen van het hostel. Leuke verhalen van iedereen gehoord wat zij op reis beleven. Ben redelijk op tijd naar bed gegaan want de volgende ochtend ging de wekker om 4.30!! Omdat de bus naar Sydney om 6 uur vertrok. Ik zit nu in onze laatste busrit met de Greyhound! Wel een vreemd idee dat we over 5 daagjes gewoon al in Nieuw-Zeeland zitten. De tijd gaat snel!!
Groetjes!