Welcome to Cambodia!

Hoi hoi!
Hier even een erg late update over het einde van mijn reis in Vietnam. Nadat we op de motor waren aangekomen in Ho chi Minh City ook wel Saigon, hebben we de drivers uitgezwaaid en zijn we eerst gaan relaxen op onze hotelkamer. Ze hadden geen tweepersoons kamers meer vrij, dus wij kregen een 6 persoonskamer. Keus genoeg waar je wilde slapen!! Die avond zijn we rond gaan lopen in de stad en hebben we een poging gedaan om een reisbureau te vinden waar we een tour naar de cu chi tunnels konden boeken. Wij waren een heel stuk gaan lopen en uiteindelijk ergens in een shopping area gekomen waar je uiteraard geen reisbureaus vind. Uiteindelijk kwamen we er een tegen en hebben we maar meteen iets geboekt. We wisten alleen het adres van ons hotel niet, want dat hadden de drivers met de lokale mensen daar gefikst. Dus even opgezocht op tripadvisor, waar we vervolgens zagen dat ons hotel echt hele slechte recensies had. Eenmaal die gelezen bleek dat in dat hotel heel wat gejat werd. Veel recensies over mensen die geld kwijt waren. Dus wij zijn meteen terug gegaan naar het hotel en hebben daar meteen een ander hotel geboekt. We hebben ons geld geteld en ik kwam 20 dollar tekort. Het kan zijn dat ik het gewoon niet meer weet, maar ik heb geen idee waar ik 20 dollar aan het uitgegeven. Heel vreemd, dus de volgende dag meteen naar het andere hotel gegaan. En daarna op weg naar de cu chi tunnels. We werden met 12 mensen in een busje geladen en onze tourguide vermaakte ons de hele rit met grapjes en raadseltjes. Eenmaal aangekomen stonden er nog zo’n 40 busjes die dezelfde tour gingen doen. Het was niet de meest bijzondere tour, maar best interessant om al die boobytraps te zien. En ook wel heel grappig hoe het door Vietnam word neergezet. Een vrouwelijke vietcong strijdster werd steeds benoemd als: americankiller hero. Echt zo fucked up eigenlijk. We mochten zelf ook in de tunnels kruipen, eerst kregen we de ingang van een van die tunnels. Nou daar paste ik dus net in, maar niet meer uit! Je viel best wel diep naar beneden en ik kreeg mijn bips er niet weer door, dus ik kon me niet meer afzetten tegen de grond. Dit is een hint: op dieet!! Dus met hulp van 2 sterke kerels hebben ze me uit dat tunneltje getrokken. En Robert (die Duitse jongen) lach alleen maar dubbel van het lachen toe te kijken.
Hierna mochten we door de daadwerkelijke tunnels kruipen. Die man zei: ja eerst kun je gebukt nog rondlopen en daarna wordt het steeds smaller. Nou ik kan je vertellen, alleen aziaten kunnen gebukt lopen in de eerste tunnel, dat was voor mij absoluut niet mogelijk om te doen. Dus dat werd al meteen in elkaar gedoken kruipen, bij de tweede tunnel zou het nog erger worden. Daarom maar opgegeven en uit de tunnel gegaan, zoals iedereen van de groep. Na ons bezoek aan de tunnels zijn we naar het oorlogsmuseum gegaan. We hadden 1,5 uur om rond te lopen, maar het museum was zo groot! Het eerste museum dat niet teleurstellend was. Hierna zijn we wat te eten gaan scoren en besloten om een bezoekje te brengen aan de rooftop bar. Gekleed als backpackers, met een gabberbroek en Adidas gympjes werden we onthaald door 15 man superdeluxe!!. Werd ons een tafeltje aangewezen en hebben we tijdens happy hour lekker cocktailtjes gedronken met uitzicht over bijna de hele stad. Echt supermooi! Vanaf daar was het idiote verkeer echt zo goed zichtbaar, een grote chaos! Maar je zat zo hoog, dat je niks van het verkeer hoorde. Echt onwijs leuk! Toen happy hour afgelopen was, zijn we weg gegaan en nog wat winkeltjes bekeken. De volgende dag was het alweer tijd om te gaan. Ik heb ontbeten en afscheid genomen van Robert, die ik vast nog wel op bali weer tegen ga komen, en daarna richting de airport. Bij het inchecken stond voor het eerst in mijn leven geen rij, eigenlijk stond er gewoon niemand! Ik mocht ook overal gaan zitten waar ik wilde, want het vliegtuig zat nog lang niet vol. Erg chill! Bij de douane moest ineens mijn tas doorzocht worden. Bleek dat ik mijn pa’s zakmes er per ongeluk in had laten zitten. Niet zo handig… die werd in beslag genomen en die moet ik nu helaas missen. Sorry pap! Tot mijn verbazing mocht de gehele fles zonnebrand die ik was vergeten eruit te halen wel weer mee… Zo goed is die beveiliging dus ook weer niet… 2 uur later zat ik dan al in Phnom Penh! Ik ben meteen mijn busticket gaan fiksen bij het busstation. Wat uiteraard niet verliep zoals het hoorde. Ze konden de boeking niet vinden en volgens hun was het ticket niet betaald door het hostel wat het had geboekt. Wat was nu het probleem, in het systeem stond: Siem reap downtown hostel. En ik had een reservering van: Downtown Siem reap hostel. De mensen hier waren met hun logische verstand niet in staat om te bedenken dat hiermee exact hetzelfde hostel werd bedoeld. Welkom in Cambodja!! Dus het hostel moest gebeld en alles werd moeilijk gedaan. Uiteindelijk kreeg ik mijn busticket. Nouja ticket… Ik kreeg een roze post-it met de bus tijd en een krabbel van de manager die ik de volgende dag moest laten zien om een echt ticket te krijgen. Toen ik werd opgepikt werd er ontzettend vreemd naar mijn post-it gekeken, maar het zal wel. Uiteindelijk zat ik dan in de bus en ben ik veilig en wel aangekomen in Siem reap.
Liefs uit Cambodja!