De onvergetelijke indruk van Cambodja. (deel 1)

Sour Sdey!
De berichtjes blijven maar komen! Ik beleef zoveel in zo weinig tjid! Na Sihanoukville ging de tour naar het volgende stadje: Kampot. Er zijn twee supertoffe meiden uit Nieuw-Zeeland op de bus gestapt, dus ik was eindelijk niet meer de enige. Jippie! We hadden een geweldige rit in de bus met echt uitzicht op de meest bizarre dingen. Eerst kwamen we een soort wagentjes tegen die leken op de voorkant van een tractor met daarachter een soort houten platform ter grootte van twee deuren. Met op dat platform 20 man zittend die vervoerd werden. De lokale bus??... Daarna kwamen we een mannetje op een scooter tegen die zoveel op zijn scooter had gebonden dat hij van achteren niet meer zichtbaar was en van voren zag je alleen maar een hoofdje tussen de spullen uitsteken. Hilarisch! Een paar minuten later zei de guide: kijk eens aan de rechterkant. Op de rechterweghelft liep een enorme olifant bepakt met spullen en 2 mensen erop!! Wtf! Ik heb wel 3 keer gedacht dat ik me dit verbeelde. Maar er liep toch echt een olifant naast ons op de weg! Hoe cool is dat?!

Na de avonturen in de bus zijn we aangekomen in Kampot, een klein schattig stadje met een gezellige sfeer. We hebben een peperfarm, zoutvelden en een rivier bezocht. De peper laten ze hier groeien tegen bakstenen bouwwerkjes en de peperkorrels groeien in trosjes. Het lijken wel kleine druivenplanten, dat had ik totaal niet verwacht van peper! Echt heel interessant om te zien. Kampot staat bekend om zijn peper, het is vooral populair in Frankrijk. Dus uiteraard heb ik hier een zakje peper gekocht voor thuis… Dat wordt een lekkere pepersteak! Mjam mjam! ’s avonds zijn we op een boottochtje gegaan waarbij we naar vuurvliegjes gingen kijken. Ik had er niet veel van verwacht maar dit was echt zo gaaf!!! In het pikkedonker voeren we met dat bootje over de rivier en in de bomen zaten honderden vuurvliegjes die allemaal tegelijk “aan en uit” knipperden. Het was net kerstverlichting in een kerstboom. Zo mooi! Als ze vliegen blijven ze licht geven een paar schoten over het water. Echt zo’n onwijs cool gezicht! Dit was echt fantastisch. Nadat we een half uur hadden genoten van alle vliegjes zijn we wat gaan drinken in het hostel. We wilden een bordspel doen, maar de meeste spellen waren deels leeggeroofd. Dus dat werd kaarten! Maar een leuke gelegenheid om de meiden wat beter te leren kennen. Ze waren beiden van mijn leeftijd en echt hele aardige meiden.
De volgende dag zijn we naar een soort van onbewoond eiland gegaan. Voordat we op de boot stapten zijn we nog naar de krabmarkt geweest. Kep staat bekend om zijn blauwe krab. De hadden van die kooien met krab in het water liggen en als je wat krab wilde kopen dan trokken ze zo’n fuik uit het water en gaven je de levende superverse krab zo mee. Iets verderop hadden ze allemaal standjes waar ze vis klaarmaakten. Echt enorme vissen verkochten ze op stokjes en ook zoveel inktvis! Hoewel dat er niet heel smakelijk uitzag, gezien de inktvissen echt hele grote ogen hadden. De meiden hebben daar krab besteld, die echt onwijs lekker was. Dat werd krab voor het avondeten! Na de markt gingen we in een heel klein vissersbootje naar het eilandje toe. Het heet Koh Tunsay Island, wat staat voor konijneneiland. Nooit gedacht dat Cambodja ook een konijneneiland zou hebben.! Een beetje teleurstellend was dat er geen konijn op dit eiland te vinden is… Hoe het aan de naam komt mag Joost weten! Het was een klein eiland en onze accommodatie was een rieten/bamboe hutje. De wc, een wc pot zonder stromend water, wilde je liever niet gebruiken, dus dat werd een natuurlijk toilet bezoekje achter onze bamboe hutjes. Op het eiland was niet veel te beleven, na een beetje rondlopen ben ik maar op het strand gaan liggen om een beetje bij te kleuren. In de avond hebben we wat gedronken. Toen ’s avonds alle lichten uit waren gedaan en het pikkedonker was zijn we weer de zee ingegaan om met plankton te zwemmen. Als je in het water bewoog dan lichtte de plankton op. Het leken wel honderden sterretjes in het water. Zo gaaf! Het zag er echt fantastisch uit in het zwarte donker. Ik heb nog nooit zoiets cools gezien!

De volgende ochtend zijn we vroeg in de ochtend terug gegaan met de boot. Ik kan je zeggen dat dit de verschrikkelijkste boottocht van mijn leven was! De boot schepte aan alle kanten water en de golven klapten zo hard op de voorkant dat we hele liters water over ons heen kregen. We kwamen drijf en drijfnat aan, alles was doorweekt. Zelfs mijn waterdichte rugzak kon de liters water niet meer aan en heeft licht gelekt… We hadden in ieder geval onze douche in de ochtend gehad.! Dat werd leuk, gezien we daarna meteen met de bus moesten. We hebben ons provisorisch omgekleed bij het busje en we hoorden ineens “fiet fieuw”! Stond er een groep met 15 motorrijders achter ons…. Die hebben geheel kunnen volgens hoe onhandig wij ons hebben staan omkleden daar. Haha!

Nadat we de droge kleren aan hadden getrokken was het nog zo’n 3 uur rijden voordat we in Phnom Penh arriveerden. We brachten meteen een bezoek aan de killingfields, waar we door onze gids gewaarschuwd werden dat het ontzettend emotioneel kan worden voor de meeste mensen. Al meteen toen we startten met de tour had ik al zo’n vreemd kriebelend gevoel over me. Naarmate de tour vorderde en je meer en meer zag werd ik alleen maar heel erg verdrietig van deze plek. Ik zal even wat toelichten over de killingfields in het tweede blogverslag. Het is een verschrikkelijk verhaal, met moorden waar wij in Nederland weinig over gehoord hebben. De moeite om even te lezen, maar als het je te emotioneel word, snap ik het als je het niet wilt lezen.
Na de killingfields hebben we een oude gevangenis bezocht. Dit is een voormalige school voor meisjes die is omgetoverd door de Khmer Rouge tot een martelcentrum. Mensen werden hier ondervraagd en gedwongen om toe te geven dat ze spion waren in de hoop dat het martelen zou stoppen. Beiden zijn twee verschrikkelijke plekken waarna ik licht van slag was en erg verdrietig. Ik was even helemaal in de war hiervan, het heeft echt heel veel indruk gemaakt. De rest van de dag had in een verschrikkelijk gevoel om me heen hangen. Die avond was het fijn dat we met de groep samen zijn gaan eten en wat gaan drinken. De afleiding deed me goed. De dag erna was het alweer tijd om naar het volgende land te gaan! Indonesië, startend in Sumatra! Ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan!

Groetjes!